blog

“Ik hoef niet door de hobbel heen … ”
door Natascha Vendel | 10 september 2019

Verkeerd of anders?

Iedereen die samenwerkt met anderen om taken of projecten tot een goed einde te brengen, komt zichzelf wel eens tegen. Ieder mens is namelijk uniek en anders. We verschillen bovendien niet alleen in ons menszijn, we hebben soms ook andere belangen. Of een heel ander idee van de route die we moeten nemen om het doel te bereiken. Kun je die verschillen samen productief maken of levert het ergernis en frustratie op? Wat er in de interactie gebeurt, zegt iets over jou en over de ander. En daar kun je weer van leren.

De kracht van een ander perspectief

Veel professionals hebben in hun werk met zulke uitdagingen te maken. Bovendien is verandering in veel organisaties een constante geworden. Intervisie kan dan een prachtig hulpmiddel zijn om samen te leren van situaties die zich in de praktijk voordoen. Een dilemma, een succes, een persoon of situatie die je triggert, of een vraagstuk dat maar terug blijft komen.
Soms kom je er niet uit, aan welk radartje kun je nu het beste draaien? Dan denk je jezelf ‘vast’. Je ziet maar één oplossing en zelfs dan kunnen er nog hobbels op de weg zijn …
Je intervisiegenoten zitten gelukkig niet in de situatie. Ze kijken er van een afstandje naar en stellen je vragen die jij jezelf niet stelt. Bovendien brengen ze allemaal een uniek en eigen perspectief mee. Dat helpt jou om tot andere inzichten te komen en je volgende stap te bepalen.

Een andere bril geeft nieuwe mogelijkheden

Onze (executive) coaches en trainers begeleiden groepen die tijdens intervisie samen willen leren en zich op professioneel en persoonlijk vlak willen ontwikkelen. Onlangs zei een van de deelnemers dat ze inzag dat ze helemaal niet door de hobbel heen hoeft. Dat zijn zulke bijzondere momenten, als iemand ziet wat er allemaal mogelijk is door anders naar dezelfde situatie te kijken. Je ziet bij wijze van spreken het kwartje vallen. Door de herkenbaarheid van situaties leren de andere deelnemers vaak net zo veel als degene die de situatie inbrengt.

Doen, denken of willen?

Wat tot slot echt een grote bijvangst van intervisie is, is dat de deelnemers beter gaan luisteren en anders gaan kijken naar collega’s en gesprekspartners. Ze ontdekken of iemand vast zit in zijn denken, of het om zijn drijfveren en motieven gaat (het willen) of dat de oplossing juist in het gedrag zit: anders handelen. Bovendien leren ze om eerst vragen te stellen voordat ze een advies geven. Dat is een vaardigheid die iedere professional kan gebruiken.

Ben je benieuwd wat intervisiebegeleiding voor jouw organisatie of (management)team kan betekenen?
We gaan graag met je in gesprek.

Over drijfveren valt niet te onderhandelen
Gebruik ze daarom goed
door Natascha Vendel | 29 januari 2019

De kracht van voorspelbaarheid

Hoe langer ik met drijfveren werk in de begeleiding van teams en professionals, hoe waardevoller ik het instrument ga vinden. Enerzijds omdat drijfveren behoorlijk ‘vast’ zijn en daardoor niet onderhandelbaar. Ze gaan heel erg over onze kern als mens. Wat we echt belangrijk vinden, wat ons drijft en van waaruit we dit doen. Ik merk dat er bijna altijd kernovertuigingen onder onze drijfveren schuilgaan. Dat betekent ook, dat als een drijfveer je soms in de weg zit, het zinvol is om je overtuigingen tegen het licht te houden. Misschien wordt het tijd om iets anders te geloven, wat past bij wie je nu bent. Anderzijds kun je vanuit drijfveren voorspellen hoe iemand geneigd is te reageren. Dat is waardevol omdat je vanuit deze inzichten andere keuzes kunt maken, zodat je drijfveren vóór je gaan werken, in plaats van tegen je.

Twee kanten van de medaille

Nog even over dat ‘niet onderhandelbare’. Als iets je raakt, je ergens pertinent tegen bent of je juist aan iets vast wilt houden, heeft dat vaak met je sterkste drijfveren te maken. Denk aan een docent met een Individualistische, Theoretische en Esthetische drijfveer. Deze dame heeft ambitie, is analytisch, intuïtief en ervaringsgericht. Ze wil invloed op haar leerlingen uitoefenen door haar kennis op creatieve wijze over te dragen. Daarbij kijkt ze naar wat elke leerling individueel nodig heeft en zoekt hierin naar de juiste balans. Ze is altijd bezig met ontwikkeling. Zie je haar al in de klas staan, met deze kwaliteiten en met haar enthousiasme? Geweldig. Tot er iets gebeurt waar ze geen invloed op heeft, dan wordt het lastig. Kun je je ook voorstellen dat dit best vermoeiend is? Wat ze doet is namelijk niet snel goed genoeg, dat weet ze en dat voelt ze. Ze is bovendien gevoelig voor emoties, van haarzelf en van anderen, en kan daar uren over nadenken en over piekeren.

Inzicht zonder handelen geeft geen verandering

Oké, en nu dan? Vaak merk ik dat een gedrag- en drijfverenanalyse tot inzicht en eye openers leidt. “Aha, zo zit dat bij mij.” Het verklaart een hoop voor mensen én het geeft ze perspectief en nieuwe mogelijkheden. Ik geloof dat ontwikkeling begint met bewustzijn. Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je weet wat jij nodig hebt om te kunnen doen waar je goed in bent. Van binnenuit. Met respect voor je drijfveren. Onze docent geeft bijvoorbeeld yogales om anderen te leren luisteren naar hun lichaam. Yoga helpt haar zelf natuurlijk ook: ze is hierdoor meer in balans en kan beter omgaan met alle gedachten en stemmetjes in haar hoofd. Iets anders dat ze geleerd heeft, is het stellen van realistische doelen. Als een nieuw schooljaar begint, denkt ze na over wat ze met deze klas wil bereiken en hoe ze dit gaat doen. En vooral ook: wat ga ik niet (meer) doen? Op deze manier begrenst ze zichzelf, op een gezonde en positieve manier.